Psychodrama

Dlaczego psychodrama znajduje swe miejsce w terapii własnej adeptów psychoterapii?

Psychodrama ma zarówno oddziaływanie terapeutyczne jak i spełnia swe zadania jako proces kształcący. Wykorzystanie technik psychodramatycznych w treningu własnym wymaganym przez programy kształcenia psychoterapeutów wydaje się szczególnie przydatne, ponieważ:

zastosowanie metody psychodramy wg Moreno gwarantuje uczestnikom grupy głęboki proces terapeutyczny; nastawiony na zwiększenie świadomości siebie, zrozumienie swego udziału i swego miejsca wewnątrz własnej rodziny oraz zrozumienie siebie jako uczestnika innych ważnych układów społecznych (grupa towarzyska, zespół realizujący zadania, relacje z pojedynczymi osobami itd.), „niejako dodatkowo” techniki psychodramatyczne pomogą adeptom psychoterapii wykształcić w sobie lub wzmocnić cechy pożądane dla roli terapeuty:

  • plastyczność myślenia i elastyczność zachowań,
  • otwartość na różne możliwości terapeutyczne, różne techniki i rodzaje pracy,
  • empatię,
  • autentyzm,
  • społeczną aktywność.

Ze strony osób zainteresowanych psychodramą pada czasem pytanie:
„Czy psychodrama jest formą terapii indywidualnej czy grupowej?”

Grupa psychodramatyczna jest grupą terapeutyczną; zachodzą w niej takie same elementy dynamiki grupowej, z jakimi mamy do czynienia w grupach prowadzonych wg innych modeli teoretycznych. Działają w niej czynniki leczące charakterystyczne dla terapii grupowej. Grupa jest elementem współprzeżywającym, uczestnicy osiągają wgląd poprzez włączenie się w przeżywanie problemów innych osób, członkowie grupy poprzez współuczestnictwo pobudzają u siebie potrzebę zrozumienia własnych konfliktów wewnętrznych, uaktywniają w sobie niezrozumiałe, głębokie, „zapomniane” poziomy własnej osobowości.

Równocześnie można przychylić się do poglądu, że psychodrama jest także pewną formą terapii indywidualnej z uwagi na indywidualne, czasem trwające ponad godzinę, prace protagonistyczne. Zaletą psychodramy jest to, że zapewnia uczestnikom „doświadczenie procesu grupowego” i „doświadczenie indywidualnej pracy nad swymi problemami”, obejmując indywidualne procesy wielu osób jednocześnie. Jedna drama umożliwia wielu osobom lepszy wgląd.